Een krachtig samenzijn van maar liefst tachtig gasten

Maandag 9 juli; de jaarlijkse high tea van Herberg Welgelegen
Dagbestedingsgasten en familieleden schuiven aan

Ik beken: Ik worstel met de juiste woorden. Wat schrijf ik over dit samenzijn? Dat het drukbezocht is? Dat mensen praten, lachen. Samen eten, samen drinken. Dat het levendig is aan de kraam met de, door de dagbestedingsgasten, handgemaakte koopwaren? Dat de temperatuur in allerijl oploopt, ondanks een wolkje aan de hemel? Niets aan gelogen. Ik ben er tenslotte zelf bij, zie het met mijn eigen ogen. Maar toch, ik mis iets. De kracht van een middag als deze. Hoe vang ik die? En dan zie ik waar hij zich schuilhoudt. En begin opnieuw.

Maandag 9 juli; de jaarlijkse high tea van Herberg Welgelegen
Een krachtig samenzijn van maar liefst tachtig gasten

En die kracht: Ik vind hem deze middag in de eenvoud. In een huisgemaakt advocaatje. In gekeuvel op de bank. In samen goedgezind aan een ouderwets filter gezet kop koffie. Ik vind hem in een op camera gevangen onderonsje. Hij waaiert uit over goedgevulde tafels, langs ijverige vrijwilligers. Koffie en thee in de kannen, water in de kruiken. Hij suist langs trotse gasten. Voorbij ontspannen en tevreden ogende familieleden.
Die kracht: Ik vang hem in een authentiek recept. Van ‘slechts’ onze gasten samen met hun dierbaren. Een buffettafel opgedekt met zoet, zoeter dan zoet en iets hartigs, vooruit omdat het moet. Ik vang de middag gewoon maar zoals hij is. Eenvoudig. In al zijn kracht.